26 Kasım 2013 Salı


İçinizdeki ufaklığı öldürmeyin. Karar vermenizde yardımcı olur, kalbinize danışmanızı sağlar.
http://birseylerbirseyler.blogspot.com/2013/11/cocukluk.html

Çocukluk



Çocukken çok kolaydı. Her şey ya siyahtı ya da beyazdı. Kafa karıştıran bir şey yoktu, aptalca bir şey bulup eğlenirdik. Şimdi öyle mi ? Her şey birbirine girmiş, kimse anlaşılmıyor, herkesin iç yüzü farklı...

Bambaşka

Öğrenilmesi en zor duygu, kaybetmek ve vazgeçmektir. Vazgeçebilmeyi öğrenememiş biri her şeyi ister... Her şeyi istemek de elindekini bile kaybettirir insana. Vazgeçtiklerini sürekli düşünen ve aklı hep vazgeçtiklerinden yana olan insan huzursuz ve kaybetmeyi öğrenemeyen insandır. Oysa kaybetmek, insana kendini yenilemeyi kazandırır, öğretir. Kendini onararak, bilmediklerini öğrenerek, seni ''kaybetmeye'' götüren yolun üstündekilerle mücadele etmeyi öğrenerek yaşamayı getirir... Kazanmaksa bir rehavettir. İnsan şunu çok iyi bilmeli... Kaybetmeyi bilmek; seçmeyi bilmediğimizden, beceremediğimizden ötürü değil; vazgeçmek zorunda olduğumuzdan dolayı maruz kaldığımız bir yenilgi olduğunu bilmek demektir. Verdiklerin karşısında aldıkların, aldıkların karşısında da verdiklerin var. Yani her şeyin bir bedeli var. Bedelsiz özgürlük bile olmaz... Ve şunu sakın unutma; kuşun bile uçabilmesi için önce tutunduğu dalı bırakması gerekir....
                                                                                                                        Kahraman Tazeoğlu

Benciller Dünyası

İnsanlar çoğu zaman birbirlerini kırdığını idrak edemezler.
Çünkü onlara göre kötü bir şey yapmamışlardır, sadece içinden geleni söylemişlerdir.
Karşısındakinin ne hissettiğini umursamazlar.
Onların dünyasından başka bir dünya yoktur onlar için.
Bencillerdir ömürleri boyunca.
Bu yüzden canları acımaz.
Hiçbir şey hissetmezler...
Siz siz olun bencillikten kaçın.