Çok Konuşanlara

Hayat yeri geliyor, en gevezeyi bile susturabiliyor. Çünkü o geveze, kendini birçok kez anlatmaya çalıştı ama hiç kimse dinlemedi onu, anlamadı. O bir kere daha denedi, bir kere daha, bir kere daha... Ve sonunda sessizliğine çekildi, kalbine anlattı her şeyini. Hem en yakınına, hem de en büyük düşmanına....

Umudunu Kaybetmemeli İnsan !

Her gece yıldızlara bakıyorum. Belki diyorum belki bir tanesi kayar da dilek dileme şansım olur. Hoş bu şanssızlıkla beklemek de saçma ya... Ama hayat umut etmeden yaşanmıyor. Ne kadar öldüm, bittim, tamam artık yaşayamam desen de sabaha umutla kalkıyorsun ister istemez.

İnsan huzurunu bulduğunda sanki hiç kaybetmeyecekmiş gibi geliyor. Ama gün geliyor huzuru da gidiyor. Ondan sonrası darmaduman, paramparça... Koskoca bir ömrün içine edilmiş oluyor. Beklemekle geçiyor zaman. İnsan gün geliyor ölümü bile huzurunu beklediği kadar beklemiyor. Ne huzuru geri geliyor ne de ölümü...

İçinizdeki ufaklığı öldürmeyin. Karar vermenizde yardımcı olur, kalbinize danışmanızı sağlar.
http://birseylerbirseyler.blogspot.com/2013/11/cocukluk.html

Çocukluk

Çocukken çok kolaydı. Her şey ya siyahtı ya da beyazdı. Kafa karıştıran bir şey yoktu, aptalca bir şey bulup eğlenirdik. Şimdi öyle mi ? Her şey birbirine girmiş, kimse anlaşılmıyor, herkesin iç yüzü farklı...

Bambaşka

Öğrenilmesi en zor duygu, kaybetmek ve vazgeçmektir. Vazgeçebilmeyi öğrenememiş biri her şeyi ister... Her şeyi istemek de elindekini bile kaybettirir insana. Vazgeçtiklerini sürekli düşünen ve aklı hep vazgeçtiklerinden yana olan insan huzursuz ve kaybetmeyi öğrenemeyen insandır. Oysa kaybetmek, insana kendini yenilemeyi kazandırır, öğretir. Kendini onararak, bilmediklerini öğrenerek, seni ''kaybetmeye'' götüren yolun üstündekilerle mücadele etmeyi öğrenerek yaşamayı getirir... Kazanmaksa bir rehavettir. İnsan şunu çok iyi bilmeli... Kaybetmeyi bilmek; seçmeyi bilmediğimizden, beceremediğimizden ötürü değil; vazgeçmek zorunda olduğumuzdan dolayı maruz kaldığımız bir yenilgi olduğunu bilmek demektir. Verdiklerin karşısında aldıkların, aldıkların karşısında da verdiklerin var. Yani her şeyin bir bedeli var. Bedelsiz özgürlük bile olmaz... Ve şunu sakın unutma; kuşun bile uçabilmesi için önce tutunduğu dalı bırakması gerekir....
                                                                                                                        Kahraman Tazeoğlu

Benciller Dünyası

İnsanlar çoğu zaman birbirlerini kırdığını idrak edemezler.
Çünkü onlara göre kötü bir şey yapmamışlardır, sadece içinden geleni söylemişlerdir.
Karşısındakinin ne hissettiğini umursamazlar.
Onların dünyasından başka bir dünya yoktur onlar için.
Bencillerdir ömürleri boyunca.
Bu yüzden canları acımaz.
Hiçbir şey hissetmezler...
Siz siz olun bencillikten kaçın.